Sunday, September 2, 2007

Thank You

Masaya ako sa naging buhay ng kaibigan kong ito. Parang dugo at pawis ang ipinuhunan niya para sa pangarap niya na ngayon ay nakamit na niya. Sa mga previous post ko, kung titingnan niyo ang huli kong poem na sinulat ay noon pang 1999 na ang title ay Only You at mula noon ay di na ako nagsulat pa ng poem. So, after almost 8 years muli ay naisipan kong magsulat ng poem ng dahil sa kanya. Wala pong pag-aalinlangan na para po talaga kay Cherryl ang poem na Thank You. Dahil sa kanya kaya ko ito naisulat.

(Note: Kung may mali man na salita sa poem ko ay pasensya na po kasi di po talaga ako magaling sa english. Okey, bye.)

THANK YOU
By: Arvin U. de la Peña

I was so sad at that day
When suddenly you came into my life
And it turned out that you,
You give brightness to my life.

Hopeless I can be called by others
Always failed whatever I aim
Despite of all my frustration
I still stand up and face the life road.

Whatever people say to me
Whether it is a joke or not
I just laugh and smile
Anyway who are they to interfere my decision.

And now that you are here with me
I expect to be much stronger
I believe that I can still survive
All the struggles of being alive.

THANK YOU, thank you very much
That's what I only say to you
I know you are far from me
But I hope you won't tired of me, like
others do.

Sakristan

Napakadami ko pong sinulat na kuwento. Sa lahat po ay ang SAKRISTAN ang napakadali kong nagawa kasi hindi umabot ng isang oras. Di katulad ng iba na matagal bago ko matapos dahil sa kaiisip kong ano ang isusulat sa ginagawang kuwento. Minsan nga mga ilang araw pa bago matapos. At ng ipasa ko ito para sa diaryo ay napublish agad after 4 days. Thursday ko ito ipinasa at pagka Lunes na araw na may column na Bagong Sibol sa diaryo na Pilipino Star Ngayon ay napublish na. Nagulat nga ako kasi madaling napublish. Di katulad ng iba kong kuwento na matagal muna bago mapublish. Siguro ay maganda din ang kuwento kaya inuna sa mga nakasabayan ko sa pagpasa ng kuwento sa week na iyon. Sa kuwento po na ito ay di maganda ang imahe ng pari. Kung gusto niyo po itong mabasa ay click lang ang gitna ng naka scan na kuwento para po lumaki ang mga sulat o kaya ay scroll down lang at click ang older post hanggang na makita kasi ay tapos ko na po itong ipost pero di naka scan. Buwan ng June ng ipost ko ang kuwento na ito. Hindi po ako naging isang SAKRISTAN. Gawa-gawa ko lang ang kuwento na ito.


Saturday, September 1, 2007

Gulong ( isang tula )

GULONG
Ni: Arvin U. de la Peña

Manipis na rin ang gulong ni
Mang Estong drayber
Limang taon ding ginamit-gamit
sa kung saan-saan
Sa pagliliwaliw minsan sa mga
bahay aliwan
Tanging gulong ang saksi kung
sino ang tangay.

Wala na talagang kulay
Ang dating makintab na gulong
Ngayon ay parang alikabok na
Sa pagdaan sa kalsada
Usap-usapan kung kailan papalitan.

Ang dating pinagkakaguluhan na gulong
Ngayon ay balewala na lang
Sa unti-unting pagkupas ng gulong
Dahan-dahan ding kumupas karisma
ni Mang Estong drayber.

Kita na ngang may butas ang gulong
Kung kailan lumipas ang panahon
Saka lang niya napansin na kailangan
na palang palitan
Kawawang Mang Estong na drayber
Saan pa siya kukuha ng pambili ng
apat na gulong
Wala ng nagtitiwala sa kanya
Wala na ring nagpapautang pa sa kanya.